staat er in het wapen van Zeeland, maar is ook van toepassing op het schilderij waar ik net mee klaar ben.
Elk jaar gaan de kleinkinderen mee op vakantie naar Zeeland. Zwemmen, lezen, voetballen van alles wordt er gedaan. Op een dag moesten er garnalen gevangen worden. Op naar de Action in Vlissingen en schepnetten gekocht. Het was niet echt een stranddag, een beetje mistig zelfs. Maar de netten moesten en zouden uitgeprobeerd worden. Op Vlissingen. Daar werd naar hartenlust gevist. Dat er bijna niets gevangen werd deerde niet. Foto’s genomen. Van één van de foto’s spatte het plezier af dat die twee hadden. Dat ga ik ooit nog eens schilderen. Dat ooit was nu gekomen. Opgezet in de onderschildering , het leek goed te worden, maar…… ik zat maar te klungelen en was niet tevreden over de resultaten. Het voelde gewoon niet goed. Dan maar een rigoureus besluit: de schuurmachine erop. Zoveel mogelijk eraf schuren en straks weer gesso erover.
Dat doek kan ik nog voor een ander schilderij gebruiken, voor nu een ander, kleiner formaat gekozen,. Een andere compositie. Het wilde weer niet echt lukken, maar het schilderij moest en zou er komen. Het was een worsteling om het plezier van die twee op het doek te krijgen. Stug blijven volhouden, elke keer weer iets toevoegen. Niet te veel aandacht voor de gezichten, daar is het doek te klein voor. Maar wel de kenmerken : het ranke figuurtje en de krullenkop. Langzamerhand werd de wind zicht zichtbaar in de sweater, het opspattende water tegen de voeten, maar vooral het plezier wat we hadden op die wat mistige dag in Vlissingen. Emergo!!!